رابطه هوش هیجانی و ناگویی خلقی با نشانه های اختلال شخصیت مرزی

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه هوش هیجانی و ناگویی خلقی با نشانه های اختلال شخصیت مرزی صورت گرفت. طرح این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان دختر و پسر دانشگاه علوم پزشکی سمنان بود که در سال تحصیلی 93-92 مشغول تحصیل بودند. نمونه شامل 350 نفر از دانشجویان بود که به شیوه نمونه گیری طبقه ای تصادفی انتخاب شدند. ابزار پژوهش عبارت بود از مقیاس شخصیتی مرزی، مقیاس هوش هیجانی شوت و مقیاس ناگویی خلقی تورنتو که توسط شرکت کنندگان تکمیل شد. داده ها با استفاده از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به روش گام به گام تحلیل شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که همه مولفه های هوش هیجانی شامل تنظیم هیجانات، بیان هیجانات و بهره برداری از هیجانات با اختلال شخصیت مرزی رابطه منفی و معنی دار و مولفه های ناگویی خلقی شامل دشواری در تشخیص، دشواری در توصیف و جهت گیری بیرونی با اختلال شخصیت مرزی رابطه مثبت و معنی داری دارند. علاوه بر آن یافته ها بیانگر آن بود که از بین مولفه های هوش هیجانی مولفه بیان هیجانات تنها پیش بینی کننده اختلال شخصیت مرزی بود و توانسته است 4 درصد از واریانس اختلال شخصیت مرزی را تبیین نماید. یافته دیگر این پژوهش مبنی بر پیش بینی شخصیت مرزی بر اساس ناگویی خلقی نشان داد از بین مولفه های ناگویی خلقی تنها مولفه دشواری در تشخیص وارد معادله شده و توانسته 34 درصد از واریانس شخصیت مرزی را تبیین نماید. بنابراین طبق نتایج پژوهش حاضر، بین هوش هیجانی و ناگویی خلقی با اختلال شخصیت مرزی ارتباط وجود دارد.